لیست انواع کابل های انتقال تصویر

کابل های انتقال تصویر زیادی با توجه به پیشرفت تکنولوژی تولید و عرضه شده اند که توانسته اند تا نیاز کاربران را به طور کامل برطرف کنند. انتخاب بهترین کابل هایی که برای انتقال تصویر برای انواع دستگاه ها قطعا به شما در کیفیت و خروجی تصویر کمک بسیار زیادی خواهد کرد. بنابراین ما در این مطلب قصد داریم تا یک لیست کامل از انواع کابل های انتقال تصویر را به شما عزیزان معرفی کنیم. با ما همراه باشید.

مطالب مرتبط: خرید کابل برق 

لیست انواع کابل های انتقال تصویر در دستگاه های مختلف

هر یک از دستگاه های نمایشگر برای دریافت سیگنال های تصویر ممکن است از یک سری کابل های انتقال تصویر پشتیبانی کند. بنابراین شناخت آنها می‌تواند به شما در زمان خرید کمک بسیار زیادی کند. در حال حاضر انواع کابل های انتقال تصویر در دستگاه های مختلف مانند کامپیوتر، لپتاپ، کنسول های بازی و … عبارت اند از:

1. کابل VGA
2.  کابل DVI
3. کابل HDMI
4. کابل DisplayPort
5. USB-C (DisplayPort / HDMI over USB-C)
6. Component (سه فیش قرمز، سبز، آبی)
7. Composite (فیش زرد)
8. S-Video
9. SDI (در تجهیزات حرفه ای و استودیوها)

هر کدام از این کابل ها وظیفه انتقال تصویر را در دستگاه هایی مانند کامپیوتر، کنسول بازی، ویدئو پرژکتور ها، ریسیور ها و … برعهده دارند. برای شناخت بهتر این کابل های انتقال تصویر، پیشنهاد می‌کنیم تا انتها همراه ما باشید.

1. کابل انتقال تصویر VGA

کابل VGA که مخفف عبارت انگلیسی Video Graphics Array است، یکی از قدیمی‌ترین و شناخته شده ترین کابل های انتقال تصویر بشمار می‌رود که از دهه‌ 1980 تاکنون در بسیاری از رایانه‌ها، مانیتورها و ویدیو پروژکتورها استفاده می‌شود. این کابل تصویر را به‌صورت آنالوگ منتقل می‌کند، یعنی اینکه داده های تصویری را در قالب موج های الکتریکی ارسال خواهد کرد، نه به صورت دیجیتال (صفر و یک). کانکتور VGA معمولاً رنگ آبی دارد و دارای 15 پین است که هر پین وظیفه ی خاصی در انتقال رنگ‌ها (قرمز، سبز، آبی) و همزمان سازی تصویر دارد.

هرچند کیفیت تصویر آن نسبت به کابل‌های جدیدتر مثل HDMI یا DVI پایین‌تر است، اما هنوز در بسیاری از دستگاه‌های قدیمی بخوبی کار می‌کند. برخی از رایج ترین کاربرد های کابل انتقال تصویر VGA عبارت اند از:

• اتصال کامپیوت های قدیمی به مانیتور
• اتصال لپتاپ به ویدیو پروژکتورهای قدیمی
• استفاده در سیستم‌های آموزشی و سالن‌های همایش
• برخی دستگاه های DVR و دوربین مداربسته قدیمی

2. کابل DVI

کابل DVI یا Digital Visual Interface نسل بعدی کابل های VGA است که برای انتقال تصویر با کیفیت بالاتر طراحی شده است. این کابل توسط شرکت های بزرگ فناوری در اواخر دهه 1990 معرفی شد تا فاصله میان دنیای آنالوگ (مانند VGA) و دیجیتال (مانند HDMI) را پر کند. ویژگی جالب DVI این است که بسته به نوع آن، می‌تواند تصاویر را هم به‌صورت دیجیتال و هم آنالوگ منتقل کند. به همین دلیل، هنوز هم در بسیاری از مانیتورها و کارت های گرافیکی رایانه دیده می‌شود.

کانکتور DVI معمولا سفی رنگ (در برخی مواقع مشکی رنگ) است و در چند نوع عرضه می‌شود:

• DVI-A (آنالوگ)
• DVI-D (دیجیتال)
• DVI-I (ترکیبی از هر دو)

نسخه‌های DVI-D و DVI-I در دو حالت Single Link و Dual Link وجود دارند که حالت دوم برای رزولوشن‌های بالا مثل 4K یا حتی بیشتر کاربرد دارد. این کابل نسبت به VGA کیفیت رنگ و وضوح تصویر بسیار بهتری ارائه می‌دهد و سیگنال را بدون افت کیفیت انتقال می‌دهد.

برخی از کاربرد های رایج کابل های انتقال تصویر DVI عبارت اند از:

1. اتصال کارت گرافیک به مانیتورهای LCD و LED
2. استفاده در سیستم‌های گرافیکی حرفه‌ای و طراحی 3D
3. اتصال به نمایشگرهای صنعتی یا پزشکی با رزولوشن بالا
4. اتصال از خروجی DVI به ورودی VGA (از طریق مبدل DVI-A یا DVI-I)

3. کابل HDMI

کابل HDMI که مخفف عبارت (High-Definition Multimedia Interface) است، یکی از پرکاربرترین کابل های انتقال تصویر و صدا در دنیای دیجیتال امروز می‌باشد. برخلاف کابل‌های قدیمی مثل VGA در برخیا ز نسخه ها قادر است تصویر و صدا را همزمان و کاملاً دیجیتال منتقل کند. این ویژگی باعث شده تا در تلویزیون‌های هوشمند، مانیتورهای مدرن، لپتاپ‌ها، کنسول های بازی و حتی گوشی های موبایل پرچمدار به استانداردی رایج تبدیل شود.

کابل HDMI سیگنال را بدون افت کیفیت و نویز منتقل می‌کند و از وضوح تصویر Full HD، 4K و حتی 8K پشتیبانی می‌کند، ضمن اینکه توانایی انتقال صداهای چندکاناله و استانداردهای پیشرفته مانند Dolby TrueHD و DTS-HD را نیز دارد.

کانکتور HDMI کوچک و مستطیلی است و در چند نسخه موجود است:

• Standard HDMI (Type A): رایج‌ترین نوع برای تلویزیون و مانیتور
• Mini HDMI (Type C): معمولاً در تبلت‌ها و دوربین‌ها
• Micro HDMI (Type D): برای گوشی‌ها و دستگاه‌های کوچک

البته ما بیشتر با نسخه استاندارد این کابل انتقال تصویر آشنا هستیم. زیراکه اتصال کامپیوتر ها، لپتاپ ها و کنسول های بازی مانند PS5 با این نسخه انجام خواهد شد. برخی از کاربرد های رایج کابل اچ دی ام آی را می‌توانید در زیر مشاهده کنید

1. اتصال لپتاپ یا کامپیوتر به مانیتور و تلویزیون
2. اتصال کنسول‌های بازی (PlayStation, Xbox, Nintendo) به نمایشگر
3. پخش فیلم و محتوا با کیفیت بالا در سینمای خانگی
4. استفاده در پروژه‌های حرفه‌ای صدا و تصویر و استودیوهای ویدیویی

4. کابل DisplayPort

یکی از بهترین و پیشرفته ترین کابل های انتقال تصویر دیجیتال کابل DisplayPort است که به طور ویژه برای رایانه ها، لپتاپ ها و مانیتور های حرفه ای طراحی شده است. این کابل نه تنها تصویر را باکیفیت بسیار بالا منتقل کرده، بلکه قادر است چندین داده و تصویر را به طور همزمان پشتیبانی کند. برای مثال شما می‌توانید با یک کابل دیسپلی پورت چند مانیتور را پشت سر هم بهم وصل کنید.

DisplayPort از وضوح‌های بالا مثل 4K، 8K و نرخ نوسازی بالا (Refresh Rate) پشتیبانی کرده و تاخیر بسیار کمی دارد، بنابراین گزینه‌ای ایده‌آل برای گیمینگ حرفه ای و کارهای گرافیکی سنگین است. این کابل نیز مانند کابل های HDMI دارای نسخه های استاندارد متفاوتی است که در زیر می‌توانید آنها را مشاهده کنید:

• Standard DisplayPort: برای دسکتاپ و لپتاپ ها
• Mini DisplayPort: نوع کوچک‌تر که در مک بوک‌ها و برخی لپتاپ‌ها

برخی از ویژگی های مهم کابل های انتقال تصویر DisplayPort عبارت اند از:

• انتقال تصویر و صدا کاملا دیجیتال
• پشتیبانی از چند نمایشگر با یک کابل
• وضوح بالا با نرخ فریم سریع (High Refresh Rate)
• سازگاری با استانداردهای HDCP و FreeSync/G-Sync

5. کابل USB C

ممکن است در ابتدا تعجب کنید که چرا کابل USB-C را به عنوان یکی از کابل های انتقال تصویر معرفی کرده ایم. اولین چیزی که با شنیدن اسم این کابل به یاد ما میوفتد کابل های شارژر اندروید و IOS است ولی کمتر کسی در ایران می‌داند که از این کابل برای انتقال تصویر نیز استفاده می‌شود.

کابل USB-C (DisplayPort / HDMI over USB-C) در واقع نسل جدیدی از کابل‌های چندمنظوره است که فقط برای انتقال داده طراحی نشده، بلکه می‌تواند تصویر، صدا، انرژی و اطلاعات را هم‌زمان منتقل کند. این یعنی تنها با یک کابل می‌توان کاری را انجام داد که در گذشته به چند کابل مختلف (برای شارژ، تصویر، صدا و داده) نیاز بود.

اما نکته مهم اینجاست که برخی از پورت‌های USB-C قابلیت ویژه‌ای به نام Alt Mode (Alternate Mode) دارند. این حالت به کابل اجازه می‌دهد تا علاوه‌بر داده‌های معمول USB، سیگنال تصویری DisplayPort یا HDMI را هم منتقل کند. به همین دلیل است که روی بعضی لپ‌تاپ‌ها یا گوشی‌ها نوشته شده است: USB-C with DisplayPort Alt Mode

در این حالت، همان کابل USB-C می‌تواند نقش کابل تصویر را بازی کند و خروجی ویدیو را مستقیما به مانیتور یا تلویزیون بفرستد — بدون نیاز به کارت گرافیک جدا یا درگاه خاص دیگر. برخی از مزایای اصلی این کابل انتقال تصویر عبارت اند از:

• انتقال تصویر، صدا، برق و داده از طریق یک کابل واحد
• پشتیبانی از وضوح‌های بالا مثل 4K و حتی 8K
• طراحی کوچک، دوطرفه و مقاوم در برابر فرسایش
• قابلیت اتصال به مبدل‌ها برای HDMI، DisplayPort یا VGA

کاربرد های رایج کابل USB-C

1. اتصال لپتاپ های مدرن (مثل MacBook، Dell XPS، HP Spectre) به مانیتورهای 4K
2. اتصال گوشی‌های پرچمدار (مثل Samsung Galaxy S / Z، Huawei Mate) به تلویزیون یا نمایشگر بزرگ
3. استفاده در داک ها و هاب های USB-C برای گسترش پورت‌ها و اتصال چند نمایشگر

6. کابل کامپوننت Component (سه فیش قرمز، سبز، آبی)

از دیگر کابل های انتقال تصویر از نوع آنالوگ، کابل کامپوننت (Component) است که در گذشته قبل از کابل های دیجیتال مانند HDMI برای انتقال تصویر با کیفیت نسبتا بالا استفاده می‌شد. این کابل از سه فیش رنگی قرمز، سبز و آبی تشکیل شده که هر کدام بخشی از سیگنال تصویری را منتقل می‌کنند. بر خلاف کابل کامپوزیت Composite  که فقط یک فیش زرد برای کل تصویر دارد، در کابل کامپوننت تصویر به سه بخش جداگانه تقسیم می‌شود تا کیفیت رنگ و وضوح بیشتری داشته باشد. این بخش ها عبارت اند از:

• سبز (Y): روشنایی یا درخشندگی تصویر
• آبی (Pb): تفاوت رنگ آبی با روشنایی
• قرمز (Pr): تفاوت رنگ قرمز با روشنایی

این جداسازی باعث می‌شود تصویر واضح تر و با رنگ های دقیق تر نمایش داده شود. با این حال، چون سیگنال همچنان آنالوگ است، ممکن است در مسافت‌های طولانی یا در شرایط نویزی کیفیت تصویر کمی کاهش یابد. برخی از کابرد های کابل کامپوننت به عنوان یکی از کابل های انتقال تصویر عبارت اند از:

1. اتصال پخش‌کننده DVD یا ویدیو قدیمی به تلویزیون
2. اتصال کنسول‌های بازی نسل قبل به تلویزیون‌های CRT یا LCD قدیمی
3. استفاده در ویدیو پروژکتورهای آنالوگ

7. کابل کامپوزیت (فیش زرد)

اگر حضور ذهن داشته باشید در کنسول های قدیمی مانند پلی استیشن 1، ایکس باکس های 360 و همچنین DVD Player های قدیمی، یک کابلی وجود داشت که از سه رشته قرمز، سفید و زرد استفاده می‌کرد. کابل زرد رنگهمان کابل کامپوزیت است و جزو ابتدایی ترین و قدیمی ترین روش های انتقال تصویر آنالوگ بشمار می‌رود.

بیشترین شناخت این کابل از روی رنگ زرد آن است که تمام اطلاعات تصویری مانند روشنایی، رنگ و همزمان سازی را به صورت ترکیبی در یک سیگنال واحد منتقل می‌کرد. همین ترکیب باعث می‌شد که کیفیت تصویر آن کمتر است کابل های کامپوننت باشد. زیراکه داده های رنگ و روشنایی در هم ادغام شده و تفکیک دقیقی از هم ندارند.

کابل کامپوزیت فقط وظیفه انتقال تصویر را بر عهده دارد و برای انتقال صدا باید از دو کابل دیگر با رنگ های قرمز و سفید استفاده شود. به همین دلیل، معملوا این سه کابل (زرد، قرمز و سفید) در کنار هم در تلویزیون ها و یا کنسول های قدیمی دیده می‌شد. برخی از ویژگی های این کابل انتقال تصویر عبارت اند از:

• انتقال تصویر به‌صورت آنالوگ و ترکیبی
• کیفیت پایین‌تر نسبت به Component یا VGA
• مناسب برای دستگاه‌های قدیمی با رزولوشن پایین (480i یا SD)
• نیاز به کابل جداگانه برای صدا

8. کابل انتقال تصویر S-Video

کابل S-Video که مخفف عبارت انگلیسی Separate Video است، یکی از کابل‌های آنالوگ انتقال تصویر به شمار می‌آید که نسبت به کابل کامپوزیت (Composite) کیفیت بالاتری ارائه داده، اما همچنان پایین‌تر از کابل Component قرار می‌گیرد. این کابل در اواخر دهه‌ی 90 و اوایل 2000 میلادی بسیار محبوب بود و در بسیاری از تلویزیون‌های CRT، دستگاه‌های DVD، ویدیو پلیرها و کنسول‌های بازی قدیمی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

برخلاف کابل کامپوزیت که همه‌ی داده‌های تصویر را در یک سیگنال ترکیب می‌کرد، کابل S-Video تصویر را به دو بخش مجزا تقسیم می‌کند:

• Luminance (Y): روشنایی یا شدت نور تصویر
• Chrominance (C): اطلاعات رنگی تصویر

این جداسازی باعث می‌شود رنگ‌ها طبیعی‌تر و جزئیات واضح تری نسبت به کابل کامپوزیت نمایش داده شوند. کانکتور S-Video معمولا گرد و سیاه رنگ است و دارای 4 پین (گاهی 7 پین در نسخه‌های خاص) می‌باشد که سیگنال‌ها را منتقل می‌کنند. البته این کابل فقط تصویر را انتقال می‌دهد و برای صدا همچنان باید از کابل‌های صوتی قرمز و سفید استفاده شود. برخی از ویژگی های کابل S-Video عبارت اند از:

• انتقال تصویر به‌صورت آنالوگ با تفکیک روشنایی و رنگ
• کیفیت بالاتر از کامپوزیت، ولی پایین‌تر از Component
• فقط انتقال تصویر (بدون صدا)
• مناسب برای رزولوشن‌های SD (480i)

کابل SDI (در تجهیزات حرفه ای و استودیوها)

آخرین کابل از لیست انواع کابل های انتقال تصویر نیز متعلق به کابل SDI می‌باشد که یک کابل حرفه ای برای انتقال تصویر و صدا به صورت دیجیتال و بدون افت کیفیت است. از کابل اس دی آی بیشتر در استودیو های تلویزیونی، فیلم برداری و پخش زنده استفاده می‌شود. این کابل از نوع کواکسیال با سوکت BNC فلزی و قفل شونده است و نسبت به کابل های معمولی انتقال تصویر مانند HDMI، می‌تواند مسافت های طولانی (تا بیش از 100 متر) را بدون نویز پوشش دهد.

نسخه‌های مختلف آن مانند HD-SDI، 3G-SDI، 6G-SDI و 12G-SDI از رزولوشن‌های بالا تا 4K و 8K پشتیبانی می‌کنند. برخی از ویژگی های این نوع از کابل های انتقال تصویر عبارت اند از:

• انتقال دیجیتال با پایداری و دقت بالا
• مناسب برای تجهیزات فیلم‌برداری و تلویزیونی حرفه‌ای
• قابلیت ارسال هم‌زمان تصویر، صدا و داده
• استفاده گسترده در دوربین‌ها، رکوردرها و سوییچرهای استودیو

سخن آخر

ما در این مطلب سعی کردیم تا تمامی انواع کابل های انتقال تصویر قدیمی و جدید را به شما عزیزان به همراه کاربرد و استفاده های آنها معرفی کنیم. امیدواریم توانسته باشیم به شما در شناخت این کابل ها کمک کنیم. ممنونیم که تا به اینجا همراه هادی سیم بودید.